Paardrijden en markt
Door: webmaster
09 April 2009 | Ecuador, Quito
Hallo allemaal,
Afgelopen weekend ben ik met een stel mensen uit het huis waar ik nu woon (iedereen spreekt over ´het studentenhuis´) naar Otavalo toegeweest, een stadje ongeveer 100 km ten noorden van Quito dat bekend is om de enorme markt van allerlei souvenirs, kleding en panamahoeden. De reis ernaartoe verliep een beetje chaotisch omdat we niet konden besluiten of we nou met de bus of met de taxi naar de centrale buscentrale zouden vertrekken. Even voor de duidelijkheid: in Zuid-Amerika heb je nauwelijks treinverkeer en vervult een enorm aanbod aan buslijndiensten de belangrijkste functie van openbaar vervoer. Maar goed, we gingen dus met de (stads)bus naar de buscentrale en die kwam helemaal vast te staan in de avondspits van Quito. Quito is namelijk zoals ik al eens eerder geschreven heb een enorme smalle stad en ieder noord-zuid of zuid-noord vervoer moet door het centrum heen, wat dus enorm vertragend werkt.
Maar goed, we zijn uiteindelijk in Otavalo gekomen, alleen anderhalf later dan gepland (rond een uur of tien ´s avonds). Gelukkig was in het Hostal dat we voor dat weekend op het oog hadden nog genoeg plaats vrij. We moesten nog eten, en daar bleek dat het eet- en uitgaansleven in Otavalo toch een stuk minder ontwikkeld is dan in Quito. Eén pizzeria was nog wel open, en onder het genot van panfluitmuziek hebben we daar nog wat kunnen eten.
De volgende ochtend wilden we er al vroeg uit, want iedere zaterdag vanaf een uur of 6 is er in het stadje een enorme dierenmarkt met honden, lama´s, paarden, koeien etc. en natuurlijk ook cavia´s (die hier ook voor consumptie dienen). Wel bijzonder als je die dieren gewoon in de open lucht verhandeld ziet worden.
De rest van de dag is er dus in het dorp een enorme markt dat echt bijna het hele stadje beslaat. Als je echt de typisch zuid-amerikaanse soevenirs als poncho´s, alpacatruien en panfluiten wilt kopen dan moet je hier zijn. Doordat het aanbod enorm is en vaak ook ongeveer hetzelfde kan je vaak ook flink afdingen. Ook ik heb weer veel meer gekocht dan ik bedacht had (schaakspelletje, beelden en panamahoed).
Die pananamahoed kwam de volgende dag goed van pas toen we gingen paardrijden. Ik hoor jullie denken: Sybren en paardrijden, hoe gaat dat nou samen? En inderdaad, voor afgelopen zondag had ik echt nog nooit op een paard gezeten. Maar we wilden graag naar een kratermeer toe, en er bleek een mooie paardrijtocht daarnaartoe te zijn. En je moet het natuurlijk een keer geprobeerd hebben. Gelukkig had ik een heel rustig paard uitgezocht en kregen we een korte instructie over hoe zo´n paard nou ´werkt´ (sturen met het bit, en dat je met onderbeen het paard aan kunt sporen). Maar ik had het niet zo goed onder de knie en mijn paard bleef echt enorm achter, en stond op een gegeven moment helemaal stil. Dat werkt dus niet echt. Iemand die zijn paard beter onder controle had is toen teruggereden en we hebben de paarden aan elkaar vast gemaakt. Wonder boven wonder bleek het toen ook nog in galop te kunnen. Dat had die al wel eerder op de tocht gedaan, maar dat was steeds al we onderweg honden tegenkwamen. Na een tocht van ongeveer drie uur kwamen we uiteindelijk bij het kratermeer, en met uitzicht op dat meer hebben we wat gegeten. Gelukkig had ik op de weg terug het paard beter in de hand en heb ik hem helemaal zelf teruggereden. Zo´n tocht van zes uur gaat je echt niet in de koude kleren zitten, omdat je toch in een nogal onnatuurlijke houding zit. Toch ben ik erg blij dat ik het gedaan heb, en had ik dit zeker niet willen missen. We moesten na de toch ook wel snel naar Quito terug (met als intermezzo een enorme spurt van mij, omdat ik er achter kwam dat mijn trui nog in het hostal lig. Op 20 seconden heb ik het nog gehaald...).
Ondanks dat ik toch wel last had van mijn benen en liezen ben ik de maandag toch weer eens naar Salsales toegegaan. Het viel me zeker niet tegen, maar het is mij wel duidelijk dat mijn talent toch ergens anders ligt:). De foto´s van het weekend houden jullie ook van me te goed voor het volgende bericht.
Dit paasweekend ga ik naar Baños, een ander stadje in de bergen waar je onder andere heel veel buitenactiviteiten kunt doen en waar thermische baden zijn (de naam betekent dan ook ´baden´). Morgen is daar ook een paasprocessie, dus dan hoop ik daar toch nog iets van mee te krijgen.
Maar daarover de volgende keer meer.
Saludos,
Sybren
Afgelopen weekend ben ik met een stel mensen uit het huis waar ik nu woon (iedereen spreekt over ´het studentenhuis´) naar Otavalo toegeweest, een stadje ongeveer 100 km ten noorden van Quito dat bekend is om de enorme markt van allerlei souvenirs, kleding en panamahoeden. De reis ernaartoe verliep een beetje chaotisch omdat we niet konden besluiten of we nou met de bus of met de taxi naar de centrale buscentrale zouden vertrekken. Even voor de duidelijkheid: in Zuid-Amerika heb je nauwelijks treinverkeer en vervult een enorm aanbod aan buslijndiensten de belangrijkste functie van openbaar vervoer. Maar goed, we gingen dus met de (stads)bus naar de buscentrale en die kwam helemaal vast te staan in de avondspits van Quito. Quito is namelijk zoals ik al eens eerder geschreven heb een enorme smalle stad en ieder noord-zuid of zuid-noord vervoer moet door het centrum heen, wat dus enorm vertragend werkt.
Maar goed, we zijn uiteindelijk in Otavalo gekomen, alleen anderhalf later dan gepland (rond een uur of tien ´s avonds). Gelukkig was in het Hostal dat we voor dat weekend op het oog hadden nog genoeg plaats vrij. We moesten nog eten, en daar bleek dat het eet- en uitgaansleven in Otavalo toch een stuk minder ontwikkeld is dan in Quito. Eén pizzeria was nog wel open, en onder het genot van panfluitmuziek hebben we daar nog wat kunnen eten.
De volgende ochtend wilden we er al vroeg uit, want iedere zaterdag vanaf een uur of 6 is er in het stadje een enorme dierenmarkt met honden, lama´s, paarden, koeien etc. en natuurlijk ook cavia´s (die hier ook voor consumptie dienen). Wel bijzonder als je die dieren gewoon in de open lucht verhandeld ziet worden.
De rest van de dag is er dus in het dorp een enorme markt dat echt bijna het hele stadje beslaat. Als je echt de typisch zuid-amerikaanse soevenirs als poncho´s, alpacatruien en panfluiten wilt kopen dan moet je hier zijn. Doordat het aanbod enorm is en vaak ook ongeveer hetzelfde kan je vaak ook flink afdingen. Ook ik heb weer veel meer gekocht dan ik bedacht had (schaakspelletje, beelden en panamahoed).
Die pananamahoed kwam de volgende dag goed van pas toen we gingen paardrijden. Ik hoor jullie denken: Sybren en paardrijden, hoe gaat dat nou samen? En inderdaad, voor afgelopen zondag had ik echt nog nooit op een paard gezeten. Maar we wilden graag naar een kratermeer toe, en er bleek een mooie paardrijtocht daarnaartoe te zijn. En je moet het natuurlijk een keer geprobeerd hebben. Gelukkig had ik een heel rustig paard uitgezocht en kregen we een korte instructie over hoe zo´n paard nou ´werkt´ (sturen met het bit, en dat je met onderbeen het paard aan kunt sporen). Maar ik had het niet zo goed onder de knie en mijn paard bleef echt enorm achter, en stond op een gegeven moment helemaal stil. Dat werkt dus niet echt. Iemand die zijn paard beter onder controle had is toen teruggereden en we hebben de paarden aan elkaar vast gemaakt. Wonder boven wonder bleek het toen ook nog in galop te kunnen. Dat had die al wel eerder op de tocht gedaan, maar dat was steeds al we onderweg honden tegenkwamen. Na een tocht van ongeveer drie uur kwamen we uiteindelijk bij het kratermeer, en met uitzicht op dat meer hebben we wat gegeten. Gelukkig had ik op de weg terug het paard beter in de hand en heb ik hem helemaal zelf teruggereden. Zo´n tocht van zes uur gaat je echt niet in de koude kleren zitten, omdat je toch in een nogal onnatuurlijke houding zit. Toch ben ik erg blij dat ik het gedaan heb, en had ik dit zeker niet willen missen. We moesten na de toch ook wel snel naar Quito terug (met als intermezzo een enorme spurt van mij, omdat ik er achter kwam dat mijn trui nog in het hostal lig. Op 20 seconden heb ik het nog gehaald...).
Ondanks dat ik toch wel last had van mijn benen en liezen ben ik de maandag toch weer eens naar Salsales toegegaan. Het viel me zeker niet tegen, maar het is mij wel duidelijk dat mijn talent toch ergens anders ligt:). De foto´s van het weekend houden jullie ook van me te goed voor het volgende bericht.
Dit paasweekend ga ik naar Baños, een ander stadje in de bergen waar je onder andere heel veel buitenactiviteiten kunt doen en waar thermische baden zijn (de naam betekent dan ook ´baden´). Morgen is daar ook een paasprocessie, dus dan hoop ik daar toch nog iets van mee te krijgen.
Maar daarover de volgende keer meer.
Saludos,
Sybren
-
09 April 2009 - 20:38
Tante Ria :
geweldig,dat had ik wel eens willen zien sybren op het paard en dan zoveel uur,je had zeker wel een zere kond??////
prachtig wat een belevenis.gefeliciteerd met je vader vandaag.kus van je tantexxxxx -
10 April 2009 - 10:03
Froukje:
Super, Sybren!!! Ik ben erg benieuwd naar de foto's... :)
Fijne Pasen toegewenst en tot de volgende keer!
Liefs Froukje -
10 April 2009 - 13:10
Wendy:
Ik had inderdaad nooit verwacht dat jij nog eens op een paard zou gaan zitten, moedig hoor!
Enne, kun je nog een beetje lopen nu?
Als je ooit nog weer eens op een paard wilt klimmen in nederland moet je het maar laten weten haha.
Groetjes, Wendy -
12 April 2009 - 17:45
Piet Uit Berkel:
Hoi Sybren,
ik liep wat achter in het lezen van berichten van je en heb net je laatste belevenissen gelezen. Geweldig man, wat jij meemaakt! Ik ben jaloers op je. Je zal de rest van je leven dit soort reizen blijven herinneren en van genieten. Goed van je om toch maar op dat paard te klimmen, en dan gelijk zes uur lang.
Ook heel veel succes gewenst met je Spaanse les.
Sybren, geniet en leef. Je verdient het! Later terug in Nederland horen we nog wel meer van je avonturen. Goede reis en tot de volgende keer
Piet Lugtigheid -
13 April 2009 - 11:27
Beppe En Lies:
bij Margriet en Eldrien jou verhaal gelezen. Erg leuk en goede indruk gekregen vsn jou belevenissen. -
14 April 2009 - 12:49
Marjan:
Ik had jou wel eens willen zien paardrijden!!Maar ook salsadansen!!Dat had ik toch nooit gedacht.Wat heeft het leven toch veel verrassingen als je het maar DOET!!Ik heb hard gelachen om je belevenissen.
Gisteren met heel veel familieleden Sico zijn verjaardag gevierd in Friesland.Was erg mooi en van allen de groeten.we kletsen snel weer bij.Dikke kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
