Sneeuw op de evenaar
Door: webmaster
18 Maart 2009 | Ecuador, Quito
Hola allemaal,
Hier weer een update van de afgelopen dagen.
De beklimming van de vulkaan de Cotopaxi afgelopen zondag was letterlijk het hoogtepunt van mijn week. Met een rugzak vol met kleding en stond ik afgelopen zondagochtend al vroeg bij een café in La Mariscal. Daar waren al wat andere mensen van mijn talenschool en een busje met een gids. Na nog een kop koffie vertrokken we voor een rit van ongeveer twee uur naar de vulkaan. Onderweg zag ik inderdaad dat mijn veronderstelling klopte dat niet alle buurten in Quito er zo uitzien als de beide centra die ik tot dan toe heb gezien. Huizen die half afgebouwd en her en der verspreid staan. Wel viel me op dat Ecuador overal opvallend groen is.... Verder was de weg prima! Later begreep ik ook waarom, de weg waar we overhen gingen was namelijk in het begin de Panamericana, de belangrijkste verkeersader van Zuid-Amerika. Zodra we die weg verlieten en de zijweg insloegen naar het nationale park waar de Cotopaxi inligt kwamen we op een zandweg uit vol met kuilen waar het busje echt tussendoor moest manoevreren. Maar goed, ik denk dat de chauffeur het wel gewend is.
Onderweg naar de vulkaar merkte je dat de vegetatie langzaamaan veranderde. Langs de Panamericana kwam je gewoon gras tegen en de gids vertelde dat die streek ook erg bekend is van de Broccolli en de verbouw van rozen (nooit geweten dat Ecuador na Nederland de grootste exporteur van rozen was!). Maar langs de weg naar het nationale kwamen we alleen nog naaldbomen tegen en toen we bijna bij de vulkaan waren alleen nog korstmossen. Bij de parkeerplaats op 4500 m kwam je zelfs helemaal geen begroeiing meer tegen. De besneeuwde top van de Cotopaxi (ruim 5800 m!) kon je vanaf hier al goed zien, al was er wel veel mist. Dat kan je op mijn foto´s ook goed zien. Zie:
http://picasaweb.google.nl/sybren.bouwsma/Cotopaxi#
Vanaf de parkeerplaats was het nog ongeveer 300 m stijgen (of een uur lopen, vanwege de ijle lucht) naar een soort van berghut waar we een laatste stop hielden. Vanaf daar liepen we de laatste twee honderd meter die we nog moesten stijgen al grotendeels door de sneeuw. Bij het begin van de gletsjer, op ongeveer 5000 m zijn we gestopt. Om verder te klimmen moet je ook echt een andere uitrusting meenemen... Ik was in ieder geval blij dat ik nog onderweg nog een muts en handschoenen had gekocht. Hoewel we niet tot de top zijn gegaan, was ik dus nu al hoger dan de Mont Blanc (hoogste berg in West-Europa)... Dat er inderdaad sneeuw ligt op nog geen 50 km van de evenaar is dus niet verwonderlijk...
Na deze beklimming zijn we vanaf de parkeerplaats (met natuurlijk eerst nog een lunch met warme chocomel in de berghut) heel hard met Mountainbikes naar beneden gegaan. Maar ik had eerder zere handen van het indrukken van de rem.... Op de fiets zag je ook mooi langzaam de begroeiing weer terugkomen. Het eindpunt van de tocht was een Lagune onder aan de vulkaan. Daarna zijn we weer met de bus naar Quito gereden. Onderweg zagen we trouwens nog een schaap op een bus lopen (de laatste foto uit het Cotopaxi-album).
Verder ben ik gisteren ook voor het eerst bij Camino Especial aan de slag gegaan. Door mensen met een verstandelijke handicap worden daar allerlei producten van papiermaché en hout gemaakt als servethouders, bakjes, speelgoed. Ziet er echt heel mooi uit! Gisterochtend heb ik de mensen mee helpen schuren en schilderen van de servethouders. Daarnaast wordt er ook iets aan rekenen, lezen en schrijven en worden er in de pauze spelletjes op de speelplaats gedaan. Voor een beschrijving van het programma, de producten en de deelnemers moet je zeker even een kijkje nemen op: http://www.caminoespecial.com/ne/Default.aspx . Ik vond het echt erg leuk! Morgenochtend ga ik hier nog een ochtend helpen. Over twee weken ga ik bij dit project dus twee maanden fulltime werken (in de ochtend helpen bij de activiteiten, ´s middags dingen uitzoeken voor de organisatie). Hier zal ik de komende weken ongetwijfeld meer over schrijven.
Mijn Spaanse lessen gaan verder natuurlijk ook gewoon door. Deze week zijn die in de middaguren gezet. Wel even wennen, maar goed, daardoor kon ik nu wel al twee keer in de ochtend in het project meehelpen. En volgende week zit heb ik Spaanse lessen in het tropisch regenwoud in een dorpje ongeveer 140 km hiervandaan.
Ik heb trouwens het andere fotowebalbum ook nog verder aangevuld met foto´s van de markt en foto´s van het uitzicht van mijn kamer. Zie: http://picasaweb.google.nl/sybren.bouwsma/AlbumZonderTitel#
En voor de Cotopaxifoto´s dus: http://picasaweb.google.nl/sybren.bouwsma/Cotopaxi#
Saludos en tot een volgende keer!
Sybren
Hier weer een update van de afgelopen dagen.
De beklimming van de vulkaan de Cotopaxi afgelopen zondag was letterlijk het hoogtepunt van mijn week. Met een rugzak vol met kleding en stond ik afgelopen zondagochtend al vroeg bij een café in La Mariscal. Daar waren al wat andere mensen van mijn talenschool en een busje met een gids. Na nog een kop koffie vertrokken we voor een rit van ongeveer twee uur naar de vulkaan. Onderweg zag ik inderdaad dat mijn veronderstelling klopte dat niet alle buurten in Quito er zo uitzien als de beide centra die ik tot dan toe heb gezien. Huizen die half afgebouwd en her en der verspreid staan. Wel viel me op dat Ecuador overal opvallend groen is.... Verder was de weg prima! Later begreep ik ook waarom, de weg waar we overhen gingen was namelijk in het begin de Panamericana, de belangrijkste verkeersader van Zuid-Amerika. Zodra we die weg verlieten en de zijweg insloegen naar het nationale park waar de Cotopaxi inligt kwamen we op een zandweg uit vol met kuilen waar het busje echt tussendoor moest manoevreren. Maar goed, ik denk dat de chauffeur het wel gewend is.
Onderweg naar de vulkaar merkte je dat de vegetatie langzaamaan veranderde. Langs de Panamericana kwam je gewoon gras tegen en de gids vertelde dat die streek ook erg bekend is van de Broccolli en de verbouw van rozen (nooit geweten dat Ecuador na Nederland de grootste exporteur van rozen was!). Maar langs de weg naar het nationale kwamen we alleen nog naaldbomen tegen en toen we bijna bij de vulkaan waren alleen nog korstmossen. Bij de parkeerplaats op 4500 m kwam je zelfs helemaal geen begroeiing meer tegen. De besneeuwde top van de Cotopaxi (ruim 5800 m!) kon je vanaf hier al goed zien, al was er wel veel mist. Dat kan je op mijn foto´s ook goed zien. Zie:
http://picasaweb.google.nl/sybren.bouwsma/Cotopaxi#
Vanaf de parkeerplaats was het nog ongeveer 300 m stijgen (of een uur lopen, vanwege de ijle lucht) naar een soort van berghut waar we een laatste stop hielden. Vanaf daar liepen we de laatste twee honderd meter die we nog moesten stijgen al grotendeels door de sneeuw. Bij het begin van de gletsjer, op ongeveer 5000 m zijn we gestopt. Om verder te klimmen moet je ook echt een andere uitrusting meenemen... Ik was in ieder geval blij dat ik nog onderweg nog een muts en handschoenen had gekocht. Hoewel we niet tot de top zijn gegaan, was ik dus nu al hoger dan de Mont Blanc (hoogste berg in West-Europa)... Dat er inderdaad sneeuw ligt op nog geen 50 km van de evenaar is dus niet verwonderlijk...
Na deze beklimming zijn we vanaf de parkeerplaats (met natuurlijk eerst nog een lunch met warme chocomel in de berghut) heel hard met Mountainbikes naar beneden gegaan. Maar ik had eerder zere handen van het indrukken van de rem.... Op de fiets zag je ook mooi langzaam de begroeiing weer terugkomen. Het eindpunt van de tocht was een Lagune onder aan de vulkaan. Daarna zijn we weer met de bus naar Quito gereden. Onderweg zagen we trouwens nog een schaap op een bus lopen (de laatste foto uit het Cotopaxi-album).
Verder ben ik gisteren ook voor het eerst bij Camino Especial aan de slag gegaan. Door mensen met een verstandelijke handicap worden daar allerlei producten van papiermaché en hout gemaakt als servethouders, bakjes, speelgoed. Ziet er echt heel mooi uit! Gisterochtend heb ik de mensen mee helpen schuren en schilderen van de servethouders. Daarnaast wordt er ook iets aan rekenen, lezen en schrijven en worden er in de pauze spelletjes op de speelplaats gedaan. Voor een beschrijving van het programma, de producten en de deelnemers moet je zeker even een kijkje nemen op: http://www.caminoespecial.com/ne/Default.aspx . Ik vond het echt erg leuk! Morgenochtend ga ik hier nog een ochtend helpen. Over twee weken ga ik bij dit project dus twee maanden fulltime werken (in de ochtend helpen bij de activiteiten, ´s middags dingen uitzoeken voor de organisatie). Hier zal ik de komende weken ongetwijfeld meer over schrijven.
Mijn Spaanse lessen gaan verder natuurlijk ook gewoon door. Deze week zijn die in de middaguren gezet. Wel even wennen, maar goed, daardoor kon ik nu wel al twee keer in de ochtend in het project meehelpen. En volgende week zit heb ik Spaanse lessen in het tropisch regenwoud in een dorpje ongeveer 140 km hiervandaan.
Ik heb trouwens het andere fotowebalbum ook nog verder aangevuld met foto´s van de markt en foto´s van het uitzicht van mijn kamer. Zie: http://picasaweb.google.nl/sybren.bouwsma/AlbumZonderTitel#
En voor de Cotopaxifoto´s dus: http://picasaweb.google.nl/sybren.bouwsma/Cotopaxi#
Saludos en tot een volgende keer!
Sybren
-
18 Maart 2009 - 20:42
Joliene:
Ha neef!
Weer een mooie belevenis. Ga zo door! -
19 Maart 2009 - 13:30
Gerlinda En Benine:
Heel gaaf om je belevenissen te lezen en vooral leuk om er nu foto's bij te zien!
Geniet van je belevenissen daar.
Groetjes, Gerlinda en Benine -
19 Maart 2009 - 20:36
Sico:
Hoi zoon,
Mooi verhaal en foto's. Ik was blij je in blakende welstand op de foto te zien. Geniet er van! -
22 Maart 2009 - 11:57
Ria En Aat:
Hallo neef, wat maak jij een hoop mooie dingen mee.
een hele belevenis;geniet er maar van! We volgen je weblog Groetjes Ria en AAt -
22 Maart 2009 - 23:31
Robin:
Yo Sybren
Coole berg! Gletsjerijs en lavasteen naast elkaar; heel apart.
Ik wens je nog meer van dit soort on-Nederlandse ervaringen toe! Wij houden ons met meer laag-bij-de-grondse zaken bezig: we hadden gisteren De Mannendag. Je hebt wel wat gemist dude. Maar ja, je hebt een goed excuus. We hebben een sterkste mancontest gehad (raad eens wie het hoogste testosteronpeil had? Juist, Thijs..). Verder lekker gevoetbald in een zaaltje, vlotbouwen goed eten en drinken en poolen... Volgende keer ben jij hopelijk ook weer van de partij...
Bytheway. Van Gila's broer (beroepsfotograaf) kreeg ik een keer de volgende tip: Je kunt je camera het best in een onopvallende, bijv. hippie-achtige tas meenemen (dus niet zo een met Canon erop:). Dan verkleint het risico op diefstal een stuk. Misschien een leuk lokaal handwerkje?
Nou Mazzel Amigo
Ha det bra
Robin -
23 Maart 2009 - 14:11
Leo Verkaik:
Hoi Sybren,
Prachtige foto's. En leuk om je verhalen te lezen. Geniet ook een beetje voor je collega's. -
23 Maart 2009 - 20:13
Annemarie:
Ha Sybren,
echt leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt. Gaaf zo'n tocht op een vulkaan en het levert inderdaad prachtige foto's op. Geniet ervan!
Groeten, Annemarie -
29 Maart 2009 - 15:22
Inge Rompelberg:
Hoi Sybren,
Deze week hoorde ik van je moeder over je avontuurlijke reis.Geweldig Sybren dat je dit doet,hier heb ik veel respect voor.
Mooi dat je deze reis combineert, ervaringen opdoen van het land en vrijwilligers werk doen.
Vroeger (lang geleden) heb ik bij verstandelijk gehandicapten gewerkt.
Dus dit boeit mij extra, jouw verhalen over je werk daar.
Wat zul je als een "rijk" mens terug komen.
We volgen je reis verder en wensen je veel plezier en wijsheid toe, geniet van dit moment!
Liefs Gerard, Inge en Iris, je Maastrichtse verderop buren.
-
31 Maart 2009 - 18:47
Ester Verwoest:
Hoi Sybren
Leuk om te lezen, mooie foto's en wat fijn dat je het naar je zin hebt. Ben benieuwd hoe het je nu ruim 12 dagen later weer vergaat. Je zal wel veel nieuwe indrukken op doen. Fijn dat je ons op de hoogte houdt. Goede tijd daar. groet Ester en Goos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
