Werken op de evenaar
Door: webmaster
14 Mei 2009 | Ecuador, Quito
Beste allemaal,
Nu toch echt een berichtje over het vrijwilligerswerk dat ik hier doe en waar ik toch een groot deel van mijn tijd mee vul. Ik werk bij Camino Especial (www.caminoespecial.com).
Deze stichting biedt in de ochtenduren (tussen 9 en 1) een creatief ´atelier´ voor mensen met een verstandelijke handicap en heeft een werkplaats waar ze allerlei houten hulpmiddelen maken voor mensen met een handicap. Mijn werk hier is op het creatieve atelier. In totaal zijn er 14 mensen die uit heel Quito naar het centrum toe komen. Veel mensen kunnen zelf niet met het openbaar vervoer, vanuit Zuid-Quito worden mensen dus met een privébusje opgehaald en iemand van de stichting haalt de mensen op uit het Noorden. Rond negen uur komen ze dan aan.
Meestal ben ik er zelf rond half 9 om wat dingen voor te bereiden. We beginnen altijd met het eerste half uur of rekenen, taal, lezen of een praatje over het weekend. De schrijf- en rekenopdrachten bereid ik dan meestal voor.
Dan worden direct de taken verdeeld van de dag, zoals thee en koffie zetten, een spel uitkiezen voor de pauze en de wc schoonmaken.Een bijzondere taak is het helpen van Alexandra, die zwaarder gehandicapt is dan de rest van de groep.
De bedoeling is dat mensen van de taken die ze doen iets leren.
Er zit heel veel diversiteit in de groep met wie ik werk. Twee mensen kunnen door hun handicap niet met de activiteiten meedoen, omdat hun verstandelijke handicap daarvoor te ernstig is of omdat ze zich niet goed kunnen concentreren. Met anderen is op het eerste gezicht niets aan de hand, maar hebben gedragsproblemen of een vorm van autisme. Anderen kunnen niet praten of heel erg onduideijk, maar kunnen verder wel gewoon met alle activiteiten meedoen.
Buiten de twee genoemde mensen met een zwaardere handicap doet iedereen in principe overal aan mee. Wat we vanaf ongeveer kwart voor tien toe een uur of elf doen is schilderen, schuren, kettingen reigen, tekenen, plakken, knippen... Van alles dus, maar altijd iets creatiefs en iedere maand werken we weer aan andere producten zoals servethouders, ´schilderijen' van zaden, theedoosjes, dienbladen, etc. Er wordt altijd in twee groepen gewerkt, waarvan ik dan één groepje begeleid (ongeveer 7 mensen).
Een aantal van de producten die gemaakt worden kan je ook vinden op mijn fotopagina http://picasaweb.google.com/sybren.bouwsma/CaminoEspecial# . Daar vind je ook een aantal foto´s van de mensen met wie ik werk. Binnenkort zal ik dat nog verder aanvullen.
Om een uur of half elf wordt er koffie gezet, wat ook bedoeld is als een taak waar mensen iets van kunnen leren, zoals de volgorde van handelingen bedenken, geheugentraining en vriendelijkheid. Er is dus altijd iemand bij om te helpen. In de eerste weken was ik dat meestal, maar er is sinds een paar weken een student Ergotherapie die dat nu doet.
Van elf uur tot half twaalf is er een pauze. Daarna doen we altijd een spel buiten op het plein. Erg populair zijn tikspelletjes. Na de pauze wisselen we de activiteiten van groep en ga ik ook naar het andere groepje toe. Zo houd ik me dus de hele ochtend wel bezig. Om één uur worden ze hier weer opgehaald. Op zich dus niet heel lange dagen en niet heel zwaar, maar het werk is dus wel iets heel anders dan wat ik normaal gewend ben.
Tussen dinsdag en donderdag blijf ik ook ´s middags nog tot een uur of vier om wat kleinere dingen te doen als de website bijwerken, een overzicht maken van de producten die er zijn en functieprofielen maken van de mensen die er zijn. Omdat er te weinig computers zijn om aan te werken is dit deel van het werk soms wel lastig. Ik probeer de komende tijd dus wat geld bijelkaar te verzamelen om de computerfaciliteiten van de stichting te verbeteren. Dan kan er bijvoorbeeld ook een computer vrijgemaakt worden waar de mensen ook oefeningen op kunnen gaan doen. Maar over dit plan zal ik binnenkort nog een aparte mail sturen.
Jullie kunnen Camino Especial ook op een andere manier steunen, namelijk door donateur te worden van één van de deelnemers aan het creatieve atelier. Hierover gaat ook de nieuwsbrief die deze week verschenen is: http://www.caminoespecial.com/newsletters/nieuwsbrief.mei.2009.pdf
Ik weet uit eigen ervaring dat het geld echt heel goed besteed wordt en er niks ´aan de strijkstok´ blijft hangen. Het donateurschap kan ik dus echt van harte aanbevelen!
Verder gaat mijn leven hier natuurlijk ook gewoon door, en gaat de tijd ook harder dan je denkt... Volgende week is dus alweer mijn laatste week bij dit project...
Daarna ga ik verder reizen door Peru en Bolivia. Maar ook dan zal ik natuurlijk regelmatig jullie via deze weblog op de hoogte houden van mijn belevenissen hier.
Afgelopen weekend ben ik trouwens precies op de evenaar geweest! Er is daar een museum die echt helemaal aan de evenaar is gewijd en waar je allerlei proefjes kunt doen (zoals waarom het water op de evenaar recht naar de beneden stroomt, en iets verder van de evenaar naar links of naar rechts draait). Daar dicht in de buurt is ook een Inca-tempel nagebouwd en een vulkaankrater. Dus ook daar ben ik nog even langsgeweest:).
Vorige week zondag ben ik met een kabelbaan hier in Quito echt de hoogte ingegaan. Die kabelbaan gaat tot 4100 en vanaf daar heb je echt een prachtig uitzicht over Quito! Wat een enorme stad is het dan. Je kan nog verder lopen naar een bergtop, Pichincha. Ook daar ben ik nog een flink stuk opgeklommen.Ik heb de foto´s van de evenaar en de kabelbaantocht gezet op: http://picasaweb.google.com/sybren.bouwsma/Quito#
Komend weekend ga ik nog even een paar dagen naar het strand. Volgende week zal ik wel weer een verhaaltje op mijn weblog schrijven.
Saludos en hasta luego,
Sybren
Nu toch echt een berichtje over het vrijwilligerswerk dat ik hier doe en waar ik toch een groot deel van mijn tijd mee vul. Ik werk bij Camino Especial (www.caminoespecial.com).
Deze stichting biedt in de ochtenduren (tussen 9 en 1) een creatief ´atelier´ voor mensen met een verstandelijke handicap en heeft een werkplaats waar ze allerlei houten hulpmiddelen maken voor mensen met een handicap. Mijn werk hier is op het creatieve atelier. In totaal zijn er 14 mensen die uit heel Quito naar het centrum toe komen. Veel mensen kunnen zelf niet met het openbaar vervoer, vanuit Zuid-Quito worden mensen dus met een privébusje opgehaald en iemand van de stichting haalt de mensen op uit het Noorden. Rond negen uur komen ze dan aan.
Meestal ben ik er zelf rond half 9 om wat dingen voor te bereiden. We beginnen altijd met het eerste half uur of rekenen, taal, lezen of een praatje over het weekend. De schrijf- en rekenopdrachten bereid ik dan meestal voor.
Dan worden direct de taken verdeeld van de dag, zoals thee en koffie zetten, een spel uitkiezen voor de pauze en de wc schoonmaken.Een bijzondere taak is het helpen van Alexandra, die zwaarder gehandicapt is dan de rest van de groep.
De bedoeling is dat mensen van de taken die ze doen iets leren.
Er zit heel veel diversiteit in de groep met wie ik werk. Twee mensen kunnen door hun handicap niet met de activiteiten meedoen, omdat hun verstandelijke handicap daarvoor te ernstig is of omdat ze zich niet goed kunnen concentreren. Met anderen is op het eerste gezicht niets aan de hand, maar hebben gedragsproblemen of een vorm van autisme. Anderen kunnen niet praten of heel erg onduideijk, maar kunnen verder wel gewoon met alle activiteiten meedoen.
Buiten de twee genoemde mensen met een zwaardere handicap doet iedereen in principe overal aan mee. Wat we vanaf ongeveer kwart voor tien toe een uur of elf doen is schilderen, schuren, kettingen reigen, tekenen, plakken, knippen... Van alles dus, maar altijd iets creatiefs en iedere maand werken we weer aan andere producten zoals servethouders, ´schilderijen' van zaden, theedoosjes, dienbladen, etc. Er wordt altijd in twee groepen gewerkt, waarvan ik dan één groepje begeleid (ongeveer 7 mensen).
Een aantal van de producten die gemaakt worden kan je ook vinden op mijn fotopagina http://picasaweb.google.com/sybren.bouwsma/CaminoEspecial# . Daar vind je ook een aantal foto´s van de mensen met wie ik werk. Binnenkort zal ik dat nog verder aanvullen.
Om een uur of half elf wordt er koffie gezet, wat ook bedoeld is als een taak waar mensen iets van kunnen leren, zoals de volgorde van handelingen bedenken, geheugentraining en vriendelijkheid. Er is dus altijd iemand bij om te helpen. In de eerste weken was ik dat meestal, maar er is sinds een paar weken een student Ergotherapie die dat nu doet.
Van elf uur tot half twaalf is er een pauze. Daarna doen we altijd een spel buiten op het plein. Erg populair zijn tikspelletjes. Na de pauze wisselen we de activiteiten van groep en ga ik ook naar het andere groepje toe. Zo houd ik me dus de hele ochtend wel bezig. Om één uur worden ze hier weer opgehaald. Op zich dus niet heel lange dagen en niet heel zwaar, maar het werk is dus wel iets heel anders dan wat ik normaal gewend ben.
Tussen dinsdag en donderdag blijf ik ook ´s middags nog tot een uur of vier om wat kleinere dingen te doen als de website bijwerken, een overzicht maken van de producten die er zijn en functieprofielen maken van de mensen die er zijn. Omdat er te weinig computers zijn om aan te werken is dit deel van het werk soms wel lastig. Ik probeer de komende tijd dus wat geld bijelkaar te verzamelen om de computerfaciliteiten van de stichting te verbeteren. Dan kan er bijvoorbeeld ook een computer vrijgemaakt worden waar de mensen ook oefeningen op kunnen gaan doen. Maar over dit plan zal ik binnenkort nog een aparte mail sturen.
Jullie kunnen Camino Especial ook op een andere manier steunen, namelijk door donateur te worden van één van de deelnemers aan het creatieve atelier. Hierover gaat ook de nieuwsbrief die deze week verschenen is: http://www.caminoespecial.com/newsletters/nieuwsbrief.mei.2009.pdf
Ik weet uit eigen ervaring dat het geld echt heel goed besteed wordt en er niks ´aan de strijkstok´ blijft hangen. Het donateurschap kan ik dus echt van harte aanbevelen!
Verder gaat mijn leven hier natuurlijk ook gewoon door, en gaat de tijd ook harder dan je denkt... Volgende week is dus alweer mijn laatste week bij dit project...
Daarna ga ik verder reizen door Peru en Bolivia. Maar ook dan zal ik natuurlijk regelmatig jullie via deze weblog op de hoogte houden van mijn belevenissen hier.
Afgelopen weekend ben ik trouwens precies op de evenaar geweest! Er is daar een museum die echt helemaal aan de evenaar is gewijd en waar je allerlei proefjes kunt doen (zoals waarom het water op de evenaar recht naar de beneden stroomt, en iets verder van de evenaar naar links of naar rechts draait). Daar dicht in de buurt is ook een Inca-tempel nagebouwd en een vulkaankrater. Dus ook daar ben ik nog even langsgeweest:).
Vorige week zondag ben ik met een kabelbaan hier in Quito echt de hoogte ingegaan. Die kabelbaan gaat tot 4100 en vanaf daar heb je echt een prachtig uitzicht over Quito! Wat een enorme stad is het dan. Je kan nog verder lopen naar een bergtop, Pichincha. Ook daar ben ik nog een flink stuk opgeklommen.Ik heb de foto´s van de evenaar en de kabelbaantocht gezet op: http://picasaweb.google.com/sybren.bouwsma/Quito#
Komend weekend ga ik nog even een paar dagen naar het strand. Volgende week zal ik wel weer een verhaaltje op mijn weblog schrijven.
Saludos en hasta luego,
Sybren
-
15 Mei 2009 - 06:53
Robin:
Hee Syb!
Ik lees trouw je berichten. Echt leuk man. Mooi om te zien hoe intensief je gebruikt maakt van je tijd.Het lijkt me echt een ervaring.
Ik blijf je volgen!
Greetz
Robin -
15 Mei 2009 - 12:17
Marjan , Je Moeder..:
Wat een blikverruimende aktiviteiten doe je zeg!
zowel in de natuur(mooie foto's) als met je vrijwilligerswerk.En ook goede ervaringen.En dan nu echt de vrijheid tegemoet! Bereid je maar goed voor en pas goed op jezelf en je spullen.Dikke knuffel! -
15 Mei 2009 - 15:00
Froukje:
Super! Wat beleef je veel en wat een voldoening moet je uit je reis halen...
Veel plezier nog deze week bij het project en alvast een goede reis voor straks!!!
Liefs Froukje -
15 Mei 2009 - 17:42
Joliene:
He neef!
Wat een timing weer, je weet steeds een prima lang verhaal te publiceren als ik een heel rustige avonddienst heb en dus alle tijd heb om te lezen en je foto's te bekijken! -
16 Mei 2009 - 08:00
Sico :
Hoi Sybren,
Tot nu al een reis om nooit te vergeten lijkt me. En binnenkort trek je verder naar Peru en Bolivia. Veel plezier en be careful.
groetjes -
16 Mei 2009 - 18:15
Wendy:
Hoi Sybren,
Boeiend weer om te lezen waar je daar mee bezig bent...
Heb je misschien een soort nieuwsberichtje en een link die ik op de site van MEE zou kunnen laten plaatsen van het project?
Alle beetjes helpen toch?
Veel succes verder!
Groetjes, Wendy -
16 Mei 2009 - 21:27
FRiese Tante:
Hoi Sybren,
Alweer zo;n prachtige brief van je, wat zie jij veel, en wat doe je prachtig met de gehandicapten.
Dit is een hele mooie ervaring en erg dankbaar werk. En voor volgende week, een hele mooie tijd
toegewenst, genieten. -
17 Mei 2009 - 11:25
Amie Van Eekelen:
Hoi Sybren!
Wat leuk om de foto's te zien van je werkplek; wat doe jij veel ervaringen op! Dat staat goed op je c.v.! Worden de produkten die gemaakt worden in de werkplaats verkocht in Ecuador of wordt het ook geëxporteerd?
De foto's van de folklore dansgroep waren zeker speciaal voor Marjan? Het beste en GENIETEN hè, groeten uit Bergen op Zoom van Amie -
17 Mei 2009 - 21:41
Tante Uit De Lier:
hoi neef,bedankt voor je mooie verslag,heerlijk om alles te lezen.wat maak je mooie dingen mee.dankbaar werk jongen.we kijken uit naar het volgende verslag.liefs van je tante ria en oom aat.kus xxxxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
